Ogólna charakterystyka Parku

Krajeński Park krajobrazowy jest  największym parkiem krajobrazowym województwa kujawsko-pomorskiego. Został utworzony 17 sierpnia 1998 roku rozporządzeniem nr 24/98 Wojewody Bydgoskiego (Dz.U. Woj. Bydgoskiego Nr 61, poz. 344) w celu zachowania unikalnego środowiska przyrodniczego, swoistych cech krajobrazu oraz wartości kulturowych i historycznych charakterystycznych dla Pojezierza Krajeńskiego. Aktualna łączna powierzchnia Parku wynosi 74 985,60 ha i obejmuje obszar w granicach administracyjnych 6 gmin: Więcbork, Sępólno Krajeńskie, Kamień Krajeński, Sośno, Mrocza, Kęsowo w powiatach: sępoleńskim, nakielskim oraz tucholskim. Powierzchnia KPK w rozbiciu na kategorie użytkowania przedstawia się następująco:

- grunty uprawiane rolniczo 66%

- powierzchnia leśna 27%

- powierzchnia wód 3,5%

- powierzchnia pozostałych gruntów 3,5%

Krajobraz Parku jest typowo pojezierny, rzeźba tego terenu jest związana ze zlodowaceniem bałtyckim, zachowały się tu liczne formy morfologiczne jak: kemy, ozy, drumliny oraz moreny czołowe i denne. Wśród licznych form polodowcowych znajduje się najwyższe wzniesienie w KPK i jednocześnie najwyższy punkt województwa kujawsko-pomorskiego tzw. Czarna Góra w Górach Obkaskich licząca 188,8 m n.p.m.

Na terenie Krajeńskiego Parku Krajobrazowego występuje ok. 100 jezior. Największe z nich to Jezioro Więcborskie, którego powierzchnia oscyluje w granicach 200 ha. Bierze tu swój początek 12 rzek ze źródeł z krystalicznie czystą wodą. Bogactwem przyrodniczym Krajeńskiego Parku Krajobrazowego urzeka 5 rezerwatów przyrody oraz zespół przyrodniczo-krajobrazowy.

Lasy są bardzo zróżnicowane, zachowały się tu prawie wszystkie zbiorowiska leśne. Urozmaicona rzeźba terenu oraz warunki siedliskowe wpływają na bogactwo i różnorodność fauny i flory oraz sprawiają, że teren Krajeńskiego Parku Krajobrazowego charakteryzuje się wysoką bioróżnorodnością i cennymi walorami przyrodniczymi, zachęcając mieszkańców i turystów do zwiedzania i poznawania tego atrakcyjnego oraz malowniczego terenu. Lasy KPK obfitują także w liczne gatunki grzybów oraz zwierzyny łownej. Można w nich spotkać jelenie, daniele, sarny, dziki, lisy, borsuki, jenoty, a także zające, kuropatwy czy bażanty. Uzupełnieniem urokliwego krajobrazu Parku są zabytki kultury historycznej m.in. dworki, zespoły pałacowo-parkowe, budynki sakralne, które można podziwiać przemierzając szlaki piesze i ścieżki rowerowe.